עס איז קאלט אף די גאס
און דער רעגן איז שטארק
דאָ זײַן ניט קײן באגער צו שפאצירן
אָבער שטיי איך גאנץ נאס
גאנץ אליין אין דער פארק
האלט אין האנט מײַנע לידער פאפירן
?און איך פרעג מיך פארוואָס
?וועמען דארף מײַן געפיל
דוש פון הימל באניצט מײַנע אויגן
יעדער וואָרט, יעדער אות
איז געשריבן פאר דיך
מײַנע טאיערע קלײַנעלע טויבל
איצט דו ביסט אזוי ווײַט
אזוי קאלט װי דער װינט
װאָס געװעינטלעכע בליזט אין דער װינטער
און דו הערסט ניט װער שרײַט
אף פארלאָסט פון געפינט –
אראָפרינען די אותות טינטע
___________________________________
На проспектах мороз,
И весь день льют дожди,
И гулять никакого желанья –
Но промок я насквозь,
Стоя в парке один
И листы со стихами сжимая.
И кричу я: “Зачем?!
Для кого это всё?!”
Душ с небес мне глаза заливает.
Все слова, что я пел, –
Достоянье твоё:
Ты – Голубка моя дорогая!
Ты теперь далека
И хладна, как Борей,
Что зимою под вечер сдувает –
К моим крикам глуха
О потере моей –
Тихо буквы с бумаги стекают…
Автор публикации
